Jako dzieciak - uczeń męczyłem się na historii i wcale tego nie lubiłem a obecnie chętnie czytam książki historyczne. I nie tyle upodobania mi się zmieniły co po prostu te książki prezentują zupełnie inne podejście niż podręczniki szkolne.
Dla przykładu: próbowałem czytać Archipelag autorstwa Sołżenicyna i poległem po pierwszym tomie. Nie dlatego, że to zła książka, a dlatego, że Sołżenicyn ujawniał w niej szczegóły całego przedsięwzięcia i ostro jechał ze statystyką przez co dla mnie było to nie do przeczytania. Ten sam temat w wydaniu żony Sikorskiego przełknąłem dużo łatwiej
Tak więc boli mnie forma nauczania a nie sam fakt.
A wtedy -- back to basics -- lekka atletyka sie klania 
