Z komentarza Grzegorczyka:Art. 45. § 1. Karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu.
2. Przepis § 1 normuje przedawnienie karalności wykroczenia, a więc ścigania i orzekania. Przyjmuje nadal roczny termin tego przedawnienia, liczony od popełnienia czynu, który jednak w razie wszczęcia w tym czasie postępowania wydłuża się do 2 lat od jego popełnienia. O czasie popełnienia wykroczenia zob. art. 4 § 1 i uw. 1 do tego przepisu. Istotny jest tu czas popełnienia wykroczenia, a nie jego ujawnienia ani ustalenia jego sprawcy, które to momenty mogą wprawdzie, ale nie muszą, pokrywać się z czasem popełnienia czynu. Jeżeli czyn (np. drobna kradzież roweru z działki) ujawniono w jakiś czas po jego popełnieniu (właściciel nie przebywał na działce, a jedynie tam bywał), a sprawcę ustalono jeszcze później, to i tak okres przedawnienia liczy się od czasu popełnienia wykroczenia.
